حبيبى اصله من الصعيد - بقلم محمد البلاط

حبيبى اصله من الصعيد
كان لى حبيب من بعيد
من ارض اسمها الصعيد

كان لى وليف
وبرغم انه كان عنيد
كان الجميل فى محبته
كان الاصيل فى عشرته
كنت اسمعه يكون لى عيد
وبرغم انه كان بعيد
فى القلب ساكن وبه سعيد
من شريانى حتى الوريد
كان فيه الم وفيه جراح
وفى عزابى كان ارتياح
كان العزاب فيه العسل
ومهما الضنى منه حصل
بكلمة حنان منه وصل
قلبى لحد السماح
فى لحظه هبت الرياح
وفرقتنا وكانت الجراح غير الجراح
جراح عزبها فيه الم
يشكى المواجع والندم
على حب ضاع
عنوانه تاه منى وضاع
واتقطعت كل الشراع
فى بحر موجه الصراع
بين اه ولا اسأل عليه
ولا دا كان اخر وداع
حبيبى كان هوا الامان
ومرسى حبى اللى كان
تهت وتاهت المراكب فى زحام
بين اه ولا وبين عناد وبين كلام
وافترقنا بالجسد
لاكن القلوب فى سر تانى بترتبط
وطال فراقنا
معرفش كان منا هبل ولا عبط
واشتياقنا نار بتأكل فى حطب
وكل منا فى حيطه لراسه خبط
وفى لحظه الوحى هبط
وحن لحبيبى الحنان
اللى كان من ذمان
كان من بعيد
من مكان اسمه الصعيد
بقلم محمد البلاط